Posążek kobiety zachowany fragmentarycznie, brak dolnej części, także głowy oraz lewej ręki. Nosi ona charakterystyczny dla bogini Izydy i jej wyznawczyń płaszcz, narzucony jest na chiton (rodazj tuniki), którego końce związane są w węzeł zwany izydiackim. Figurka symbolizuje połączenie Izydy (egipska bogini płodności) z rzymską boginią pomyślności i powodzenia – Fortuną (identyczny układ szat jest na posągu Izydy-Fortuny stojącym w Luksorze, w Górnym Egipcie). W lewej niezachowanej ręce bogini trzymała róg obfitości (symbol szczęścia i dobrobytu) atrybut Fortuny, na jej ramionach zachowała się dolna partia loków. Bogini Izyda żona i siostra Ozyrysa, była w Egipcie uważana za symbol cnót matki i żony. Identyfikowały się z nią królowe ptolemejskie, ukazywane w typowych izydiackich szatach z symbolem dynastii – rogiem obfitości w ręce. W okresie cesarstwa rzymskiego szeroko rozpowszechnił się kult Fortuny symbolizującej pomyślność cesarskich rządów. Wizerunki tej bogini w połączeniu z Izydą występują w całym basenie Morza Śródziemnego w rzeźbie i koroplastyce. Posążek reprezentuje według B. Lichockiej typ 1A z atrybutami w postaci rogu obfitości w lewej ręce i steru okrętu w prawej.