Grób wojownika huńskiego z Jakuszowic

Jednym ze śladów świadczących o kontaktach ludności zamieszkującej tereny południowej Polski z państwem huńskim w pierwszej połowie V w. jest wyposażenie grobu kurhanowego z Jakuszowic koło Kazimierzy Wielkiej, odkryte w 1911 r.
Pochowany w grobie młody mężczyzna wyposażony był m.in.: w długi, żelazny, dwusieczny miecz z resztkami pochwy pokrytej złotą blaszką zdobioną wybijanym ornamentem rybiej łuski; bursztynową gałkę z almandynem osadzonym w złotej oprawie; wykonane ze złotej blaszki okucia symbolicznego łuku refleksyjnego; żelazny nóż; złote i srebrne oraz pozłacane ozdoby stroju i części rzędu końskiego.
Ze względu na charakterystyczne formy zabytków i ich cechy stylistyczne uważa się, że grób, w którym je odkryto pochodzi z pierwszego trzydziestolecia V w. Uznany za grób dostojnika huńskiego ze względu na obecność w wyposażeniu symbolicznego łuku refleksyjnego o charakterze ofiarnym.
W pobliżu grobu „książęcego” odkryto osadę ludności kultury przeworskiej, zamieszkiwaną od młodszego okresu przedrzymskiego po wczesną fazę wędrówek ludów (od II w. p.n.e. do poł. V w. n.e.). Wyróżnia ją bogactwo materiałów zabytkowych, wśród których szczególnie liczne są monety i inne importy rzymskie: zapinki, szklane paciorki, fragmenty szklanych naczyń, pierścieni i kamieni do gry, fragmenty naczyń terra sigillata, fragmenty kolczug.