Głowa figurki Sarapisa (połaczenie kilku bóstw egipskich i greckich) ukazana jest według zasad tzw. typu kanonicznego. Twarz o drobnych rysach, lekko zatartych, odciśnięta w zużytej formie. Broda, przedzielona pośrodku i ułożona w bujne loki, zachodzi na policzki, łącząc się z długimi włosami ufryzowanymi w grube, wijące się pasma po obu stronach twarzy. Na czoło opada pięć prostych kosmyków. Głowę wieńczy niewysoki kalathos (greckie nakrycie głowy na posągach). Stylistyczne cechy zabytku wskazują na ośrodek aleksandryjski. Natomiast gęsta masa włosów z brodą zasłaniają prawie całkowicie twarz jest charakterystyczna dla rzeźb z czasów rzymskiej dynastii Antoninów.