Forma o okrągłym kształcie, dekorowana dwoma rytymi liniami, wewnątrz których znajdują się wklęsłe guzki.  Centralny motyw w kształcie rozety o dwunastu listkach. Dekoracyjność formy sugeruje jej wyjątkowy charakter. Przypuszczalnie służyła do odciskania wotywnego chleba ofiarowywanego w świątyni. Herodot (historyk grecki z V w. p.n.e.) wspomina o egipskim zwyczaju obdarowywania bóstwa chlebem z przedstawieniem ofiary, której miał być substytutem. Z okazji święta Adonisa (postać w mitologii greckiej) w Aleksandrii pieczono chleby z odciskami w postaci kwiatów, ptaków i zwierząt. Podobne obiekty znajdowane są podczas wykopalisk na terenie Egiptu ptolemejskiego i rzymskiego. Ich dekoracja przybiera rozmaite formy, często figuralne – ukazuje różne bóstwa, a nawet sceny (np. Eros, czyli bóg miłości jadący na delfinie) znane z repertuaru sztuki okresu grecko-rzymskiego. Opisany powyżej zwyczaj był szeroko rozpowszechniony w Egipcie chrześcijańskim, gdzie przetrwał do naszych czasów.