Kobieta siedzi z podkurczonymi nogami w ten sposób, że podeszwy jej stóp stykają się na całej powierzchni. Obie ręce wznosi ku górze w modlitewnym geście (orantki). Ubrana jest w przeźroczystą tunikę z krótkimi rękawami o dekoracyjnie ułożonych fałdach odsłaniając nogi powyżej kolana z dekoltem o trójkątnym kształcie. Twarz jej okalają włosy ufryzowane w trzy rzędy regularnych loczków, z tyłu splecione w długi warkocz. Uszy jej zdobią niestarannie wymodelowane tarczki z otworami na kolczyki. Typ orantki, bardzo popularny w koroplastyce egipskiej (modelowanie w glinie), wyobrażał prawdopodobnie młode dziewczęta jako kapłanki poświęcane bogini Izydzie przed okresem zamążpójścia (zwyczaj poświadczony dla Egiptu cesarskiego). Figurka posiada cechy stylistyczne charakterystyczne dla IV-wiecznych terakot znajdowanych w Ehnasya w pobliżu współczesnego Beni Souwaif (Herakleopolis Magna), takie jak zaburzone proporcje ciała, sposób opracowania szaty i fryzura.