Naczynie wąskie u podstawy i lekko rozchylające się ku górze, przeznaczone na wonności z odciśniętą dekoracją z jednej strony, z tyłu doklejone jest niewielki uchwyt. U dołu dekoracja z rozchylonych wachlarzowato liści akantu. Ramiona alabastronu przewiązane są wstęgą, której zakończenia zwisają po obu bokach naczynia. Przy niej znajduje się girlanda z kwiatów, na której umieszczona została korona Izydy (bogini macierzyństwa, patronka rodzin), basileion – dwa strusie pióra z dyskiem słonecznym na rogach krowy. Gliniane alabastrony znane są od wczesnej epoki hellenistycznej, mogły one służyć jako vota ofiarowywane przez nowożeńców Izydzie. Omawiany alabastron jest późniejszą wersją tego typu naczyń, chociaż egzemplarze o tej samej dekoracji, ale o nieco odmiennym kształcie znajdowane są przez polską misję archeologiczną w Tell-Atrib w Delcie Nilu już w warstwach z II w. p.n.e.